iOverheid: Structuuroplossingen voor beter gebruik van informatie zijn niet kansrijk

Op dit moment voer ik voor een van mijn klanten een korte literatuurstudie uit. Een van de documenten die onderdeel is van de literatuurstudie is het rapport “Burger en overheid in de informatiesamenleving. De noodzaak van institutionele innovatie” uit 2001 (.pdf).

De commissie had de opdracht “…te adviseren over de invloed van ICT-ontwikkelingen in combinatie met internationalisering, op de positie, rol en structuur van de Nederlandse overheidsorganisatie.” Een van de aanbevelingen is om “een regeringscommissaris aanstellen om de kwaliteit van de elektronische relaties tussen burgers en overheid te bevorderen.

De geschiedenis herhaalt zich.

Een dergelijke aanbeveling deed de WRR in haar rapport iOverheid. Hoofdstuk drie uit de synopsis (.pdf) is geheel gewijd aan ‘Instituties voor de iOverheid’. De WRR adviseert onder meer:

  • een permanente commissie voor de iOverheid,
  • één platform voor burgers om invulling te geven aan de transparantiefunctie en
  • één autoriteit waar de accountability wordt belegd.

Het lijkt wel alsof de roep om overheidsbrede instellingen die informatie(stromen) bewaken de laatste tien jaar alleen maar sterker is geworden.

Toch heeft het kabinet in haar reactie op het rapport van de WRR daar van afgezien. Natuurlijk is het begrijpelijk dat je geen extra bureaucratie in het leven wil roepen door nóg een instantie in het leven te roepen, maar kennelijk vinden topwetenschappers dat een goede oplossingsrichting. We hebben tenslotte toch een organisatie die zich bezig houdt met financiën? Dus waarom dan niet een instantie die zich bezig houdt met informatie?