Tag archieven: artikel

‘Registratie woonadres in GBA niet nodig voor dienstverlening’ is blog van de maand bij inGovernment

In januari schreef ik voor Proces&Document (sinds kort heet het blad inGovernment) de blog ‘Registratie woonadres in GBA niet nodig voor dienstverlening‘. Deze blog kreeg vrij veel reacties en pageviews. Daarom is hij, inclusief een paar reacties, deze maand ook opgenomen in de papieren versie van inGovernment.

Daar ben ik natuurlijk erg trots op. Daarom plaats ik de blog zoals die in het blad is opgenomen ook hier. Het is wat ironisch, maar een ‘scan van de papieren blog‘ vind je hier: Registratie woonadres in GBA niet nodig voor dienstverlening (.pdf).

Artikel: Te veel gevraagd: Overbodige indieningsvereisten

In het februarinummer 2012 van Burgerzaken & Recht, het blad van de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (NVVB), staat het artikel dat ik schreef met Frank van IJzerloo.

In Te veel gevraagd – Overbodige indieningsvereisten gaan we in op bewijslast bij het aanvragen van gemeentelijke producten. Over het algemeen vragen gemeenten erg veel bewijsstukken. Ook blijkt dat het binnengemeentelijke gebruik van de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) achterblijft.

Het artikel is gebaseerd op de publicatie Te veel gevraagd en een onderzoek dat Zenc uitvoerde in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Je kan het artikel hier downloaden.

Reductie van bewijslast kan grote besparingen opleveren. Wil je weten hoe ik je kan helpen bij het reduceren van bewijslast en het bevorderen van hergebruik? Neem dan contact met me op via de contactpagina.

En voor de Twitteraars: RT = lief! 🙂

Artikel: Met een wet maak je geen zelfwerkzame cliënt

Het kabinet Rutte wil dat de burger meer eigen verantwoordelijkheid neemt. Dat is een nette manier om te zeggen dat de burger maar eens wat minder afhankelijk moet zijn. Op zich is dat een prima doel, maar dan moet je de burger wel de gelegenheid geven om zijn verantwoordelijkheid te nemen. De overheid doet dat onvoldoende. De nieuwe wet ‘Structuur Uitvoeringsorganisatie Werk en Inkomen’ (SUWI) is hier een mooi, maar schrijnend voorbeeld van.

In deze nieuwe wet staat dat Lees verder

Artikel: Het meten van kosten en baten van de elektronische overheid

Samen met Ted Dicks (MxI) schreef ik het openingsartikel voor de 41e editie van het Tijdschrift voor Informatie en Management (TIEM). In het artikel laten ze zien hoe gemeenten de winst, te behalen met de bouwstenen uit het i-NUP, kunnen berekenen. Het rijk streeft naar een compacte en efficiënte overheid. De basisinfrastructuur voor de elektronische overheid moet hieraan bijdragen. Hoe kan een gemeente haar dienstverlening verbeteren in een tijd waarin er minder geld is? En hoe maakt een gemeente dat zichtbaar? Overigens is het artikel op het moment van verschijnen alweer een tikje verouderd. Toen we het schreven was het nieuwe NUP (i-NUP) nog niet uit.

Dit is de link naar het artikel: Peter Keur en Ted Dicks (2011) Het meten van kosten en baten van de elektronische overheid (.pdf). De integrale tekst vind je na de ‘Continue reading’.

Lees verder

Artikel: Sociale media inzetten voor arbeidsbemiddeling

Voor het januarinummer van Sociaal Bestek schreef ik samen met Tolja van de Bilt het artikel “Sociale media inzetten voor arbeidsbemiddeling“. In het artikel verkennen we de mogelijkheden die sociale media biedt bij arbeidsbemiddeling. We stellen dat sociale media mensen sneller aan een baan kan helpen, maar dat de ‘mainstream’ sociale media daar niet altijd geschikt voor zijn. Wij stellen voor om geavanceerdere vacaturebanken te gebruiken en een versimpelde versie van LinkedIn in te zetten bij het matchingsproces. Ook verkennen we de mogelijkheden van Hyves en kijken we naar onze zuiderburen voor het gebruik van beroepsbeelden.

Klik hier om het artikel te downloaden (.pdf). De volledige tekst vind je na de ‘Klik hier om verder te lezen’.

* Tolja van de Bilt is docent aan de Academie voor ICT en Business aan de Avans Hogeschool in Breda en oprichter van 2Bright.
Lees verder

Artikel: Digitale dienstverlening: Voorbestemd te falen

In Sociaal Bestek nummer 6 staat mijn artikel over Digitale Dienstverlening. In het artikel beschrijf ik de ervaringen van cliëntenraden met Digitale Dienstverlening in het domein Werk en Inkomen. Het artikel is gebaseerd op de reacties van vertegenwoordigers van cliëntenraden tijdens de workshop ‘Digitale Dienstverlening’. Deze workshop vond plaats tijdens het jaarcongres van de Landelijke Cliëntenraad Werk en Inkomen.

Je kunt het artikel hier downloaden (pdf-alert!). De volledige tekst vind je na de klik!

Lees verder

Artikel: Gemeenten vragen te veel

In een opiniërend artikel in Digitaal Bestuur roep ik gemeentebestuurders op om werk te maken van informatiemanagement. Uit een onderzoek onder drie gemeenten (bij 70 gemeentelijke producten) dat ik in opdracht van de VNG heb uitgevoerd blijkt dat de informatiepositie van gemeenten erg slecht is. Ze weten niet:

  1. welke informatie ze vragen in hun aanvraagformulieren;
  2. welke informatie ze nodig hebben om een dienst te verlenen;
  3. voor welke informatie er een juridische basis is om dit te vragen aan burgers/bedrijven;
  4. welke informatie ze via hergebruik op kunnen vragen.

Het artikel staat in de Digitaal Bestuur van september (jaargang 6, nummer 6). Ik schreef het samen met Zenc-collega Frans Jan Douglas en Martha Hulshof van het VNG-programma “Minder regels, meer service“. Het onderzoeksrapport verschijnt later dit jaar.

Een .pdf versie van het artikel vind je hier en de volledige tekst van het artikel na de “Klik hier om verder te lezen.” Eerdere blogs over indieningsvereisten vind je hier, hier en hier. Lees verder

Artikel ‘Onlinecommunities voor de klant’, Naschrift 3: Online verhouding burger-overheid

In het geval van de Werkpleinen wordt het internet ingezet alsof het een kanaal voor massacommunicatie is. Dat is het natuurlijk niet, maar de websites van de Werkpleinen bieden nauwelijks de mogelijkheid tot online interactie. In ieder geval niet de eerste Werkpleinen die ik via Google vind.

Conclusie: de online communicatie tussen Werkplein en klant is stroef.

Dat is niet nodig. Juist bij de onderwerpen die het Werkplein raken, kan directe klant-overheidscommunicatie bijdragen aan betere dienstverlening. Bijvoorbeeld via een forum of, als het echt niet anders kan, via een chatkanaal. Dit maakt maatwerk mogelijk, waardoor klanten zich vooraf beter kunnen laten informeren over de regels die gelden in hun specifieke situatie.

Door betere informatie te verstrekken kan het eerste bezoek aan het Werkplein soepeler verlopen. Het ultieme doel is natuurlijk om de klant via online ondersteuning aan werk te helpen en er voor te zorgen dat een bezoek aan het Werkplein niet meer nodig is!

De statische websites van de Werkpleinen dragen hier niet aan bij, waardoor men een kans laat liggen om de website te gebruiken als een volwaardig kanaal om de dienstverlening bij de klant te krijgen. Laat staan dat de website wordt ingezet als middel om het verloop van de werkprocessen te verbeteren!

PS: Deze blogpost is het derde naschrift bij het artikel over onlinecommunities voor het Werkplein. Het artikel schreef ik samen met Zenc-collega Marjan Grootveld voor Sociaal Bestek nummer 5 (mei 2010).

Artikel ‘Onlinecommunities voor de klant’, Naschrift 2: De online rol van professionals

De Intergemeentelijke Sociale Dienst (ISD) Noordoost maakt gebruik van Werknet van Welder. Werknet is een forum met inhoudelijke ondersteuning. Het doel van het forum is om klanten ‘sterker’ te maken in hun contact met Werkpleinen, werkgevers en reintegratiebedrijven.

Het gevolg van deze doelstelling is dat de vragen die op het forum worden gesteld een breed scala aan onderwerpen beslaan. Breder dan onderwerpen die alleen het Werkplein raken. Ondanks het feit dat het Werkplein de financier is van het forum, kunnen klanten ook vragen over andere onderwerpen stellen.

Op het forum zijn – naast klanten van het Werkplein – ook professionals actief. De professionals op het forum zijn de onafhankelijk arbeidsadviseur en een adviseur van Welder. Zij hebben een brede kennis en expertise en kunnen over de volle breedte vragen beantwoorden.

De Grote Afwezige op het forum is de Werkplein-medewerker.

En ik kan geen goede reden bedenken waarom deze niet actief is op het forum!

Er zijn alleen redenen te bedenken waarom de medewerker wel actief moet zijn op het forum:

  1. Deze medewerker kan antwoord geven op vragen die direct gerelateerd zijn aan het Werkplein, waardoor de onafhankelijk arbeidsadviseur en de adviseur van Welder hun tijd kunnen besteden aan vragen die de grenzen van het Werkplein overschrijden;
  2. Omdat de Werkplein-medewerker in dienst is bij het Werkplein kan worden gegarandeerd dat het antwoord van de Werkplein-medewerker juist is. Een klant hoeft niet naar het Werkplein om zijn vraag te stellen, of de Werkplein medewerker te storen met een telefoontje;
  3. Na verloop van tijd ontstaat er een ‘Werkplein-kennisbank’ met daarin vragen die door Werkplein medewerkers zijn beantwoord. Hierdoor is het mogelijk kennis vast te leggen, ter hergebruiken en te delen met de klant.

Waarom denk jij dat Werkplein-medewerkers niet actief zijn? Is deze medewerker niet onafhankelijk genoeg?

PS: het Eemsdelta Werknet forum is met 142 berichten op 24 mei nog relatief rustig… Het generieke Welderforum doet het met 1693 berichten iets beter. Ach, het is een start!

PPS: Deze blogpost is het tweede naschrift bij het artikel over onlinecommunities voor het Werkplein. Het artikel schreef ik samen met Zenc-collega Marjan Grootveld voor Sociaal Bestek nummer 5 (mei 2010).

Artikel ‘Onlinecommunities voor de klant’, Naschrift 1: Waarom online een vraag stellen?

Als je een probleem hebt waar je zelf niet uit komt kun je online een oplossing zoeken voor je probleem. Bijvoorbeeld door een vraag te stellen op een forum.

Mensen stellen vragen op een forum als:

  1. hun probleem urgent is;
  2. om zich voor te bereiden;
  3. als de materie te ingewikkeld is;
  4. antwoorden van anderen te valideren.

Als een klant van een Werkplein vragen heeft, dan gaat het over:

  1. behoud van inkomen (urgent);
  2. gesprekken met Werkplein, met werkgevers en reintegratiebedrijven (voorbereiding op de gesprekken);
  3. onderwerpen waar hij normaal niet mee te maken heeft (Werk, Inkomen en Zorg) met complexe wet- en regelgeving (ingewikkeld);
  4. toetsen van tegenstrijdige adviezen van vrienden, werkgevers, arbeidsadviseurs, medewerkers Werkplein, etc. (validatie).

Waarom zijn er dan maar weinig Werkpleinen die gebruik maken van een forum? Gezien vanuit de soort vragen die klanten stellen is het niet meer dan logisch om een klantforum in te zetten!

Werkplein Eemdselta heeft de eerste stap gezet. Welke andere Werkpleinen gebruiken een klantforum?

Ik hoop dat alle Werkpleinen dit gaan doen. En als ze er zelf niet uit komen, dan weten ze me te vinden.

PS: Deze blogpost is het eerste naschrift bij het artikel over onlinecommunities voor het Werkplein. Het artikel schreef ik samen met Zenc-collega Marjan Grootveld voor Sociaal Bestek nummer 5 (mei 2010).