Tag archieven: i-nup

Beheren gegevens ≠ beheersen van gegevens

Het is lastiger om gegevens uit een gemeentelijk softwaresysteem te halen, dan ze er in te stoppen. Veel gemeenten hebben heldere processen, protocollen en procedures om gegevens in te voeren. Ook het doorvoeren van wijzigingen per veld (record) zal vaak wel op orde zijn. Het beheer is goed geregeld.

In mijn advieswerk valt het me de laatste tijd op dat gemeenten slechts matig in staat zijn gegevens uit hun systemen te halen. Natuurlijk lukt het wel om gegevens per individuele burger op te vragen. (Als dat niet kan is het lastig diensten te verlenen.) Wanneer een gemeente een kopie van een registratie moet maken voor analysedoeleinden, is dat vaak lastig of niet mogelijk.

Voor gegevensbeheerders is het helemaal spannend om een deel van een bestand op te leveren. Ook het opleveren in een bepaald formaat (b.v. UTF-8), volgens een bepaalde opmaak, met kolomnamen en de kolommen in een vooraf vastgestelde volgorde is erg lastig.

Gegevensbeheerders hebben namelijk niet altijd zelf direct toegang tot het systeem. Bijvoorbeeld omdat het meer technische beheer is ondergebracht in een samenwerkingsverband. Wanneer ze wel toegang hebben, is niet altijd de juiste kennis aanwezig. Bijvoorbeeld omdat ze niet met SQL overweg kunnen. Een derde knelpunt is de ‘tooling’. Er is software om het ‘stellen van vragen’ aan systemen te vergemakkelijken. Deze is vaak niet beschikbaar binnen een gemeente.

Er is veel winst te halen door in het managen en sturen van dienstverlening en bedrijfsvoering gebruik te maken van de reeds aanwezige gegevens. Maar deze gegevens zijn diep weggeborgen in de systemen. Ze zitten vast.

Voor alle duidelijkheid: ik bedoel niet de standaard managementrapportages per afdeling of sector. Het gaat juist om het maken van afdelingsoverstijgende analyses.

Voordat gemeenten hier optimaal gebruik van maken moeten zij eerst investeren in toegang tot de gegevens, de juiste kennis en tooling. Pas dan krijgen zij controle over hun gegevens. Slechts dan zijn ze in staat de gegevens in te zetten voor analyse en verbetering van de dienstverlening en bedrijfsvoering. Alleen dan beheersen ze hun gegevens.

Artikel: Te veel gevraagd: Overbodige indieningsvereisten

In het februarinummer 2012 van Burgerzaken & Recht, het blad van de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (NVVB), staat het artikel dat ik schreef met Frank van IJzerloo.

In Te veel gevraagd – Overbodige indieningsvereisten gaan we in op bewijslast bij het aanvragen van gemeentelijke producten. Over het algemeen vragen gemeenten erg veel bewijsstukken. Ook blijkt dat het binnengemeentelijke gebruik van de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) achterblijft.

Het artikel is gebaseerd op de publicatie Te veel gevraagd en een onderzoek dat Zenc uitvoerde in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Je kan het artikel hier downloaden.

Reductie van bewijslast kan grote besparingen opleveren. Wil je weten hoe ik je kan helpen bij het reduceren van bewijslast en het bevorderen van hergebruik? Neem dan contact met me op via de contactpagina.

En voor de Twitteraars: RT = lief! 🙂

Registratie woonadres in GBA niet nodig voor dienstverlening

Zo’n twee weken geleden verscheen mijn tweede blog voor Proces en Document. Daar werd flink op gereageerd. Ook is bij opgepikt door de i-NUP nieuwsbrief en op die manier bij zo’n 5000 mensen onder de aandacht gebracht. De tekst van de blog vind je hieronder. Lees verder

De top 10 van 2011: meest gelezen blogs op www.peterkeur.nl

In 2011 schreef ik – inclusief deze – 37 blogs. Maar welke berichten zijn in 2011 nu het meest bezocht? Vol trots presenteer ik hieronder de top 10 van blogs die je in 2011 gelezen MOET hebben! 😉

  1. Artikel: Het meten van kosten en baten van de elektronische overheid
  2. Artikel: Digitale dienstverlening voorbestemd te falen
  3. De invloed van social media op professionele competenties
  4. De invloed van social media op de organisatiestructuur
  5. Papieren bewijsstukken en het i-NUP
  6. Burgers en overheid niet klaar voor e-dienstverlening
  7. Verkennend onderzoek: ‘Te veel gevraagd – Minder indieningsvereisten meer service”
  8. Open data is niet hetzelfde als apps
  9. Weerstand tegen open data overwinnen: Wat als ‘ze’ gaan rommelen met mijn data
  10. Artikel: Social media inzetten voor arbeidsbemiddeling

Wees snel, je hebt nog 10 dagen!

iOverheid: Structuuroplossingen voor beter gebruik van informatie zijn niet kansrijk

Op dit moment voer ik voor een van mijn klanten een korte literatuurstudie uit. Een van de documenten die onderdeel is van de literatuurstudie is het rapport “Burger en overheid in de informatiesamenleving. De noodzaak van institutionele innovatie” uit 2001 (.pdf).

De commissie had de opdracht “…te adviseren over de invloed van ICT-ontwikkelingen in combinatie met internationalisering, op de positie, rol en structuur van de Nederlandse overheidsorganisatie.” Een van de aanbevelingen is om “een regeringscommissaris aanstellen om de kwaliteit van de elektronische relaties tussen burgers en overheid te bevorderen.

De geschiedenis herhaalt zich. Lees verder

De ultieme overheidsdienstverlener is er een zonder printers

In mijn vorige post schreef ik over het papierinfuus waar de overheid aan hangt. Als je iets van de overheid wil mag je eerst met behulp van papieren bewijsstukken aantonen dat je er recht op hebt. Die post gaat vooral over de inname van papieren stukken.

Dit kun je ook omdraaien: hoe minder papieren bewijsstukken een overheidsorganisatie produceert, des te succesvoller zij zijn in het invoeren van e-overheid.

Een overheidsdienstverlener zonder printers is de ultieme digitale dienstverlener! Als het namelijk geen noodzaak is papieren bewijsstukken te printen, kunnen de printers de deur uit…

Natuurlijk kan het afschaffen van printers niet het doel zijn van de invoering van, bijvoorbeeld, i-NUP. Minder printers is slechts een leuk bij-effect. Het aantal printers per medewerker is wél een indicator voor de mate waarin processen digitaal verlopen.

Over hoeveel printers per medewerker beschikt jouw overheidsorganisatie? (Je mag schatten.) Is dat veel of weinig? Is een printerloze overheidsdienstverlener haalbaar?

Papieren bewijsstukken en het i-NUP

De overheid gebruikt onnodig veel papier. Zolang papieren bewijsstukken (bij wet) verplicht blijven, hoeven systemen niet gekoppeld te zijn. Papieren bewijsstukken lijken immers betrouwbaarder dan informatie uit een ‘systeem’ van een andere organisatie. Papier kun je zien en vastpakken. Dat geeft vertrouwen.

Schijn bedriegt.

Zodra informatie op papier staat is het makkelijk te vervalsen. Burgers (en bedrijven) hebben de mogelijkheid de informatie aan te passen voordat zij het bewijsstuk (bijvoorbeeld een uittreksel van de Kamer van Koophandel) inleveren bij de overheid. Papieren bewijssktukken zijn vele malen gevoeliger voor fraude dan informatie die je direct bij de bron afneemt.

Dit misverstand zorgt er voor dat het gebruik van de bouwstenen uit het i-NUP achterblijft. Waarom zou je gegevens uitwisselen via een systeem als je ook om een papiertje kunt vragen?

De overheid hangt aan het papierinfuus zolang dit misverstand niet de wereld uit is.

Artikel: Het meten van kosten en baten van de elektronische overheid

Samen met Ted Dicks (MxI) schreef ik het openingsartikel voor de 41e editie van het Tijdschrift voor Informatie en Management (TIEM). In het artikel laten ze zien hoe gemeenten de winst, te behalen met de bouwstenen uit het i-NUP, kunnen berekenen. Het rijk streeft naar een compacte en efficiënte overheid. De basisinfrastructuur voor de elektronische overheid moet hieraan bijdragen. Hoe kan een gemeente haar dienstverlening verbeteren in een tijd waarin er minder geld is? En hoe maakt een gemeente dat zichtbaar? Overigens is het artikel op het moment van verschijnen alweer een tikje verouderd. Toen we het schreven was het nieuwe NUP (i-NUP) nog niet uit.

Dit is de link naar het artikel: Peter Keur en Ted Dicks (2011) Het meten van kosten en baten van de elektronische overheid (.pdf). De integrale tekst vind je na de ‘Continue reading’.

Lees verder