Afgelopen week heb ik twee boeken verslonden: Seth Godin – Tribes en Eckart Wintzen – Eckart’s Notes. Na Purple Cow is Tribes het tweede boek van Godin dat ik lees. Hoewel Seth een marketeer is, schrijft hij veel over de manier waarop marketing verandert en integreert in de dagelijkse werkzaamheden. Hoofdthema van Tribes is dat iedereen een leider kan zijn. Het enige dat je hoeft te doen is je doel te kiezen en aan de slag te gaan!

Seth Godin

Zijn redenering is dat het nog nooit zo makkelijk is geweest om mensen met elkaar in verbinding te brengen. Dat is mogelijk door de mogelijkheden die het internet biedt in de vorm van communities, wiki`s en weblogs. Zelfs vanuit de onderste regionen van een organisatie kun je een Tribe verzamelen en de wereld veranderen!

Tenminste, als je hem moet geloven. Het klinkt erg aanlokkelijk en hij geeft ook de nodige voorbeelden, maar het boekje is eerder een beschijving van een fenomeen dan een hulpmiddel. Hij geeft aan dat er niet een beste manier is en dat er geen 10-stappenplan bestaat. Je moet maar gewoon beginnen. Zijn schrijfstijl is dermate opzwepend dat het niet moeilijk is je voor te stellen dat er mensen zijn die ook daadwerkelijk tot actie over gaan. Maar dat zijn waarschijnlijk de mensen die toch al actief zijn…

Eckart’s Notes stond al langere tijd op mijn leeslijst. Het is interessant te lezen hoe een Nederlands bedrijf met een unieke managementfilosofie uitgroeit naar een wereldbedrijf. Door bij het bereiken van een grootte van 50 medewerkers de organisatie op te splitsen is er een “kikkerdril” aan cellen ontstaan. Deze cellen vormden samen BSO/Origin, maar iedere cel is een afzonderlijke organisatie. Bovendien is een cel zelf verantwoordelijk voor het regelen van alle ondersteunende taken.

Groot voordeel van deze manier van organiseren is dat de maximale organisatiegrootte nooit boven de 50 stijgt. Dat is een uitstekende omvang om op een informele en menselijke manier te werken. Iedere medewerker kreeg 10(!) keer per jaar een informeel gesprek met zijn celdirecteur om te kijken hoe de vlag er bij hangt. Bovendien werd er vertrouwen gegeven. Bijvoorbeeld door iedere medewerker 10 opleidingsdagen per jaar te geven en niet te registreren of en waaraan deze gespendeerd zijn. Een medewerker weet zelf toch het beste wat hij nog wil leren en hoeveel dagen hij daar nog voor heeft!

Beide boeken laten zien dat sterk geformaliseerde realties binnen organisaties niet nodig zijn voor succes. Seth laat zien dat je zelfs van onder uit de organisatie een beweging kunt leiden om de wereld (of jouw niche) te veranderen. Eckart laat zien dat het niet nodig is te formaliseren om te groeien. En hij deed dat al vóór de hausse aan web 2.0 tools die claimen juist dat mogelijk te maken.