Op de TED conferentie heeft Tim Berners-Lee zijn licht laten schijnen over “The Next Web” en linked data. Met name het fragment van 9.48 tot 11.22. is interessant, omdat hij daar kort in gaat op linked data voor de overheid.
Het meest opvallende is dat hij transparantie geen belangrijk argument vindt om data beschikbaar te stellen. Natuurlijk, transparantie is goed, daar kan niemand tegen zijn.
Zijn belangrijkste argument is dat de data die de overheid heeft opgeslagen in databases gaat over hoe de maatschappij functioneert. Bedrijven en andere organisaties kunnen die data kunnen gebruiken om hun producten en diensten mee te verbeteren. Dit kan leiden tot innovaties die op hun beurt de maatschappij beter laten functioneren. Dat maakt het waardevol.
Tim wordt helaas niet erg concreet in het benoemen van mogelijkheden van linked data. Daarom een voorzetje. Ik denk dat de maatschappij er voordeel bij als de overheid bestanden opent met daarin de volgende ruwe data:
- Data uit economische barometers (Vertelt ondernemers waar in NL het goed of minder goed gaat. Kan van belang zijn bij een vestigingsbeslissing.)
- Data uit vastgoedmarktmonitoren (Vertelt makelaars, projectontwikkelaars en vastgoedbedrijven over kansen in de markt. Kan van belang zijn bij een investeringsbeslissing.)
- Demografische data (Vertelt de zorgsector over aanstaande vergrijzing. Kan van belang zijn bij het inkopen van zorg.)
Hoe denk jij dat de maatschappij voordeel kan hebben bij linked data? Wat is er voor nodig om de overheid haar databestanden te laten delen?
Zie ook: Linkeddata.org
Goed initiatief om gedachten die je niet direct kwijt kunt in een blog te zetten; zéker als het nog een beetje gestructureerd gebeurt ook (zoals je doet).
Dat rijtje van 3 moet uiteraard worden aangevuld met de vele benchmarks die er zijn, o.a. op het terrein van de dienstverlening en de veiligheid. Terugkerende benchmarks op hetzelfde terrein is waardevol voor vele soorten gebruikers.
Groetend, Patrick
Hi Peter,
Meer informatie vanuit de overheid lijkt altijd goed. Zoals meer controle goed klinkt. Maar helaas betekent meer informatie en meer controle ook meer invloed. Waardoor onze overheid zich nu ook met de procesgang van onze organisaties zelf gaat bemoeien. De motieven daarvoor kunnen varieren van veiligheid, zoals Patrick noemt, good governance, zelfs privacy of kwaliteit. Klink allemaal goed. Maar hierdoor komt de diversiteit in wijzen van ondernemen, of organiseren in het algemeen, onder druk te staan. Neem de Vrije School die door de invloed van de overheid op de processen zelf zich niet meer op wat echt antroposifisch is kan onderscheiden van het overigen onderwijs. En onze samenleving zet een volgende stap op het pad van voldoen in plaats van doen.
Ik denk dus dat we voorzichtig moeten zijn met alles wat de rol van de overheid vergroot.
Prachtige blog Peter.
Groeten,
Jelle Alkema
Patrick & Jelle, bedankt voor jullie reacties!
@ Patrick, benchmarks zijn zeker waardevol voor vele soorten gebruikers. Waar ik naar op zoek ben zijn concrete toepassingen van beschikbare datasets. Bijvoorbeeld een raad die de resultaten van een benchmark kan gebruiken om kritisch te zijn over het functioneren van de gemeentelijke organisatie.
@ Jelle, door de overheid haar informatie te laten delen wordt haar rol niet direct groter. Ik zie inderdaad een grotere invloed van de overheid als zij haar informatie gaat delen. Dit is geen beperkende invloed, eerder een verruimende invloed. Op basis van de informatie die dan beschikbaar komt raakt de maatschappij beter geïnformeerd. Dat zal op termijn leiden tot betere beslissingen.
Hi Peter,
Dat de overheid informatie kan verstrekken zonder langs die weg ook invloed te winnen lijkt mij een natieve veronderstelling.
Informatie vertrekken betekent ook informatie inwinnen. Kijk naar de zorg waarin de behoefte aan meting voorschrijft langs welke protocollen gehandeld moet worden. Daarna wodt de daaruit gewonnen informatie gebruikt om procedures aan te scherpen die datzelfde doen Dit is wat kriptisch, maar vast begrijpelijk voor wie erbij betrokken is. Ik durf de stelling aan dat de kwaliteit van de zorg door de informatieverzamelwoede van de overheid en de daarbij horende regelzucht geschaad wordt. Niet de zorgverlener, daarmee bedoel ik degene die handelt bij de client, kan beslissen op grond van de informatie zoals jij suggereert, maar de zorger wordt gestuurd door de informatie.
Na net managers in de zorg over strategie te hebben bij gepraat ben ik niet vrolijker geworden over dit thema.
Groeten,
Jelle Alkema
Het is me in deze post niet zozeer te doen om het verzamelen van informatie. Het gaat er juist om dat de overheid zichzelf opent. Data beschikbaar maken die er al is, maar nu nog opgesloten ligt in hun verkokerde systemen. Dit zegt op zich niets op de manier waarover de overheid informatie inwint.
Dat er door het inwinnen van informatie invloed wordt uitgeoefend is zeker waar. Helemaal als protocollen die gaan over het proces op de werkvloer (de handjes aan het bed) voorschrijven wanneer welke gegevens moeten worden ingevoerd. Dit leidt tot een verstoring van ze geleverde zorg die zeker aan kwaliteit zal inboeten.
Idealiter kan het nooit zo zijn dat een protocol voorschrijft hoe men moet rapporteren. Het is een taak van de verzamelaar zijn indicatoren op een slimme manier te verzamelen. Dat kan en mag niet van invloed zijn op de processen op werkvloerniveau. Maar dat is onoverkomelijk als de verzamelde informatie wordt gebruikt om te bepalen welke informatie nog meer verzameld moet worden.
Maar wat is dan de oplossing? Op wat voor natuurlijk manier kun je stuurgegevens verzamelen in een zorgproces? En wat kun je dan écht met die informatie veranderen? Aan welke knoppen kun je draaien? Of is het per definitie onmogelijk op een “natuurlijke” manier relevante stuurinformatie te verzamelen?