Babybureaucratie: Arbeidsdeling

Wanneer je je aanmeldt voor kraamzorg vindt er een intake plaats. Dat betekent dat een medewerker van de kraamzorgorganisatie bij je thuis komt om wat vragen te stellen. Een van de onderdelen van het bezoek is de arbo-check. Met een arbocheck wordt gecontroleerd of de slaapkamer voldoet aan de arbo-eisen. (Bijvoorbeeld of het bed op klossen staat.)

In ons geval is de medewerker die deze intake uitvoert echter niet de kraamhulp die ons wordt toegewezen. Dit betekent dat de geschiktheid van de werkplek van de kraamhulp niet wordt beoordeeld door de kraamhulp zelf. Dat is op zijn minst vreemd: het is toch logisch dat de medewerker die het werk uitvoert ook zelf de ruimte controleert waar ze dat moet doen?

Nu is het net alsof je iemand anders je nieuwe schoenen laat passen voordat je ze koopt. Arbeidsdeling kan tot grotere productiviteit leiden, maar is dit niet een stap te ver?

PS: de ‘intaker’ is niet eens in de slaapkamer gekeken om te zien of hij inderdaad aan de eisen voldoet. Wat check je dan precies met een arbo-check? Inderdaad: niets.

Over deze post: in een serie blogposts, laten we de serie “Babybureaucratie” noemen, neem ik je mee op onze reis. Deze reis brengt ons langs de verschillende organisaties waar wij mee te maken krijgen omdat we een kindje verwachten. In deze serie ga ik in op mogelijke bureaucratie die we tegen gaan komen en de manier waarop wij de dienstverlening van de betreffende organisaties ervaren. Klink hier voor alle posts met de tag babybureaucratie.