Babybureaucratie: Kinderopvang en het maken van een afspraak

(C) Ambijans blog http://ambijans.files.wordpress.com/

(C) Ambijans blog

Een nieuwe wereldburger heeft opvang nodig. Vroeger was het gebruikelijker dat de vrouw stopte met werken om voor de kinderen te zorgen, maar tegenwoordig blijft de vrouw vaak gewoon werken. Zo ook bij ons. Natuurlijk kan je zo’n kleine niet alleen laten en daarom zijn we begonnen met het regelen van kinderopvang.

Digitaal aanvragen

Een aanvraag voor kinderopvang kan via een formulier op internet worden ingediend. Dat is pas service! Braaf doorlopen we het formulier en beantwoorden we alle vragen die op het formulier staan. We verzenden de aanvraag en wachten vol spanning op antwoord.

Een paar dagen later word ik gebeld. De kinderopvang. De vraag is even simpel als verbluffend: “Wat wilt u?”

Netjes leg ik uit dat er een kind op komst is en dat we op zoek zijn naar kinderopvang. Ik herhaal een aantal antwoorden die we op het formulier hebben ingevuld. Deze worden door de mevrouw aan de andere kant van de lijn nauwkeurig genoteerd.

Daarna vertelt ze me dat het goed is dat we nu al begonnen zijn met het zoeken naar opvang. Onze wensen zijn namelijk wat lastig (we willen een flexibele vorm van opvang), dus je kunt niet vroeg genoeg beginnen met het zoeken van een gastouder. Kortom: er is haast bij en ze laat me terugbellen. De collega die ‘er over gaat’ is namelijk niet aanwezig.

Dit was een raar gesprek en wel om twee redenen. De eerste reden is dat het antwoord op alle vragen terug te vinden is in het formulier dat eerder al is ingevuld. De tweede reden is dat ze een medewerker laten bellen die er niet over gaat.

Dus, voor de volgende keer, beste mevrouw: lees het formulier en bel vooral niet zelf!

…kunnen jullie ons eigenlijk wel helpen?

Anyway, na twee weken heeft ‘de collega die er over gaat’ nog steeds niet teruggebeld. Daarom bel ik zelf terug. Nadat ik de verplichte excuses heb aangehoord, maken we een afspraak voor 4 januari.

Een week later bellen ze weer: de afspraak van 4 januari kan niet doorgaan. Of we ook op de 29e kunnen. Wat ons betreft is dat geen probleem, maar was het niet zo dat jullie de tijd hard nodig hebben om geschikte gastouders te vinden? Er was toch haast bij?

Het antwoord is weer even simpel als verbluffend: “Het wordt hoe dan ook lastig. Je kunt jezelf het beste ook bij andere bureaus inschrijven.

WAT? Komen ze daar echt nu pas mee? Dat weten ze toch ook aan het begin al te vertellen? En waarom staat dat dan niet gewoon op de website?

Het begon erg mooi met het online aanvragen, maar het proces dat daarop volgt is ronduit belabberd:

  • informatie wordt dubbel uitgevraagd;
  • de verkeerde medewerkers bellen op;
  • afspraken worden verzet;
  • de aangeboden dienst is waarschijnlijk toch niet beschikbaar.

Over deze post: in een serie blogposts, laten we de serie “Babybureaucratie” noemen, neem ik je mee op onze reis. Deze reis brengt ons langs de verschillende organisaties waar wij mee te maken krijgen omdat we een kindje verwachten. In deze serie ga ik in op mogelijke bureaucratie die we tegen gaan komen en de manier waarop wij de dienstverlening van de betreffende organisaties ervaren. Klink hier voor alle posts met de tag babybureaucratie.

2 gedachten over “Babybureaucratie: Kinderopvang en het maken van een afspraak

  1. Erwin de Gruijter

    Hoi , Ik zat eens lekker te surfen Ik heb nu helaas geen tijd maar ik kom zo snel mogelijk terug voor een bezoekje. Overigens kreeg ik de RSS feed in mijn Google Chrome browserCheers

Reacties zijn gesloten.